Długie, misternie oplecione mchem, suszonymi albo papierowymi kwiatami, z dodatkiem kolorowych wstążek lub skromniejsze, zrobione ze zwykłych wierzbowych gałązek z puszystymi „baziami” otoczonymi ciemnozielonym bukszpanem. Palmy wielkanocne to nie tylko ważny symbol religijny ale też często owoc artystycznych starań całych rodzin. Niedziela Palmowa, zwana również Niedzielą Męki Pańskiej, a w polskiej tradycji ludowej Kwietną lub Wierzbną Niedzielą, została ustanowiona na pamiątkę uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy, kiedy to mieszkańcy miasta witali Go, machając gałązkami palmowymi. W tradycji ludowej poświęcone palmy miały szczególne znaczenie. Wiosną wierzbowe gałązki pokrywają się srebrzystoszarymi „baziami”. W wielu gospodarstwach, po powrocie z procesji, dawano krowom do zjedzenia po jednej bazi urwanej z palmy. Miało to chronić je od chorób, a właścicielom zapewnić dostatek mleka. Małe urwistki wkładano do gniazd drobiu, czasem też do pszczelego ula. Obecnie palmy składają się najczęściej z wierzbowych gałązek, wiecznie zielonego bukszpanu, suszonych traw i ziół. Dzieci uwielbiają te bardziej kolorowe, zwane wileńskimi. Mają one kształt zbliżony do pałki i są wykonane z przeróżnych, ściśle ułożonych i farbowanych traw, suszonych kwiatów i mchu.
W tym roku w naszym ośrodku postanowiliśmy zorganizować warsztaty wielkanocne, na których tworzyliśmy naturalne, tradycyjne palmy. Uczestnicy podzieleni na grupy pod opieką pracowników otrzymali po zestawie niezbędnych materiałów, dzięki którym  mogli stworzyć swoje palemki, które będą mieli okazję poświęcić w swoich kościołach w najbliższą niedzielę. Nie brakowało różnorodnych kompozycji florystycznych. Mogliśmy podziwiać jak każdy z uczestników włożył całe serce w stworzenie swojej idealnej palmy wielkanocnej. Efekty tego zaangażowania i twórczej kreatywności możemy podziwiać na poniższych zdjęciach…