Dzień Księżyca to święto jedynego satelity ziemskiego, które obchodzimy co roku 20 lipca. Zostało ustanowione na cześć jednego z najważniejszych osiągnięć ludzkości, jakim była pierwsza wizyta człowieka na Księżycu.

Święto ma na celu upamiętnienie nie tylko dnia wielkiego dla ludzkości, ale również tego, ile udało się osiągnąć i jak bardzo rozwinęła się technika.

Księżyc jest ciałem niebieskim poza ziemią na którym stanął człowiek. Oddziałuje on na ziemię i od jego położenia zależne są przypływy i odpływy. Poza tym nasz naturalny satelita jest piątym największym księżycem w układzie słonecznym.. Jego nazwa pochodzi od wyrazu ksiądz, w znaczeniu książę (syn księcia). Księżyc świeci, ponieważ jego powierzchnia odbija światło pochodzące ze słońca.

Jest on jedynym ciałem niebieskim na którym byli ludzie. Był to amerykański astronauta Neal Armstrong, który pierwszy raz postawił stopę na księżycu 21 lipca 1968.

W naszym Domu również obchodziliśmy ten dzień. W poszczególnych pracowniach uczestnicy otrzymali materiały w formie kolorowanek, mandali, przedstawiające księżyc oraz kredki i flamasty. Z wielkim zaangażowaniem, wykazując się też kreatywnością i starannością, ozdabiali i kolorowali swoje rysunki.

Następnie wszyscy zebraliśmy się w dużej sali, aby wziąć  udział w krótkiej prezentacji oraz naukowej pogadance o naszym naturalnym satelicie. Uczestnicy aktywnie brali udział w rozmowie oraz quizie, sprawdzając swoje możliwości pamięciowe i zdobytą wiedzę.

Uhonorowaniem całego dnia była wystawa stworzona z kolorowych księżycowych prac, które wykonali wszyscy uczestnicy, podczas zajęć w pracowniach.