Kontynuując naszą podróż dookoła Polski, trafiliśmy na Kurpiowszczyznę, czyli krainę grupy etnograficznej ludności polskiej (kurpiów), zamieszkującej tereny dwóch puszcz mazowieckich Puszczy Zielonej (zwanej też: Puszczą Kurpiowską lub Zagajnicą) i Puszczy Białej. Specyficzne środowisko i historyczne doświadczenia są przyczyną, dla której kurpiowski charakter utożsamiany jest z uporem, oszczędnością i umiłowaniem wolności. Głównymi ośrodkami folkloru kurpiowskiego w Puszczy Zielonej są Kadzidło, Łyse i Myszyniec.
Po zaznajomieniu się z historią, tradycjami oraz ciekawostkami na temat tego regionu, przeszliśmy do dyskusji na temat kuchni kurpiowskiej, która jest prosta i naturalna. Cechuje się bardzo wyraźnymi i ostrymi smakami.
W kuchni kurpiowskiej prym wiedzie ziemniak, kasza i mięso. Wszystko polane jest zwykle dużą ilością tłuszczu z cebulką lub skwarkami. Potrawy są zatem dość ciężkostrawne. Wiele z dań i smaków popularnych w kuchni tego regionu pojawia się także w kuchni Mazowsza. Następnie przystąpiliśmy do wspólnego gotowania. W naszym dzisiejszym menu znalazły się fafernuchy (marchewkowo – korzenne bułeczki), kartacze – które my postanowiliśmy przygotować w kształcie tradycyjnych pierogów, oraz barszcz.
Każda taka  kulinarna podróż stanowi dla nas nie lada przygodę! Nie możemy doczekać się kolejnych wypraw w różne krańce polski!